گاهی دِلَتـْــ از زَنانگی مـے گیـرَد...
میخواهـی کودَکــْ باشے
دُختـر بَچـه اے کــه
به هَـر بَهــآنـه اے بـه آغوشـی پَنـاه می بَـــرَد
و آسوده اشکــ می ریــزَد
زَטּ کـه باشی،
بایـد بُغضهای زیـادے رآ بی صــدا دفـטּ کُنـی ....!!!
زن صبورترین خلقت خدایــی!!
!
پیش هیــچ اבمــے
بـﮧ خطایت اعــتراف مــکـטּ
آבمــ هـا جنبــﮧ טּـבارنـב...!
ژسـت خـــבائے بـرایت میگیرنـב...
دلم گرفته از این شبهای تنهایی...
از این روزهای تاریک و غمناک و بارانی...
دلم گرفته از این قابهای خالی بر دیوار...
از این گلهای خشکیده و خاطرات یک دیدار...
دلم گرفته ازاین مردمان پر دروغ و فریب...
از این حرفهای تلخ و این روزگار غریب...
دلم گرفته از این شعرها و عاشقانه گفتن ها...
از این عطرها و به یادت شکفتن ها...
دلم گرفته از هر چه هست و نیست در دنیا...
از زمین و آسمان و تمام آدم ها....
نمی بخشمت...
به خاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی...
به خاطر تمام غم هایی که برصورتم نشاندی...
نمی بخشمت...
به خاطر دلی که برایم شکستی...
به خاطر احساسی که برایم پرپرکردی...
نمی بخشمت...
به خاطر زخمی که بر وجودم نشاندی...
به خاطر نمکی که بر زخمم گذاردی
ومی بخشمت...
به خاطر عشقی که در قلبم حک کردی...
نفرین به عشق و... عاشقی
نفرین به بخت و... سرنوشت
به اون نگاه كه عشقتو... تو سرنوشت من نوشت...!
نفرین به من... نفرین به تو... نفرین به عشق من و تو...!
به ساده بودنه منو... به اون دل سیاه تو...!
می آید...
می ماند...
و به تنهاییم پایان می دهد...!
آمد...
رفت...
بغـــــــــــض
لعنــــــــتی
قســـــــم
نوبـــــت
گریــه" تـــــو" هــم مــی رسد…
خــــــدایـــــا!
ایــــنــــ"قسمـــتــــــ" را کـــجــــا فرستــــــــادیـــــــ
کـــــهــــ هــــر وقتـــــ نوبتـــــــ منـــ میـــشــــــهــــ ، میـــــگنــــــ "نیستــــــــ"
دلــــمـــــــ بــــهــــ حــال پـــــســرکـــــ ســــوخــتــــــ
...
ϰ-†нêmê§ |