دســــــــــتهایم را محکمتر فشار بده عشـــق من…
اینجا خــــــــیلی ها سر جــــــــــدایی تو و من شـــــــرط بـــــــــــسته اند…
چه زیبا.. گفتم دوست دارم! چه صادقانه.. پذیرفتی! چه فریبنده.. آغوشم برایت باز شد!
چه ابلهانه.. با تو خوش بودم! چه كودكانه.. همه چیزم شدی! چه زود..مرا ترك كردی!
چه ناجوانمردانه.. نیازمندت شدم! چه حقیرانه.. واژه غریب خداحافظی به من آمد!
و چه بیرحمانه.. من سوختم!
دیگر خسته شده ام از گـــریه ...
گریه ام امّا انگار خستگی ناپذیر است ...
ایستاده ام جلوی ِ آئینه به خودم می گویم:
"خاک بر سر ِ گریه ئت ...
غرور َم امّا ...
مُرده تر از این حرف هاست ... !
بـــه گـــوشِ خـــدا برســـانیــــد :
آدمِ این حــــوا سالهـــاست کـــه رفتــــه ...
ایـــن حـــوای تنهـــا را برگـــردان پیـــشِ خـــودت ...
بهشــتت را نمیخــــواهد ، به جهنمـــت هـــم راضــــی اســت ...
هــــر جـــایی باشــــــد جــــز این دنیــــا ...
این دنیـــــا زیــــادی بوی آدم گـــرفتــــــه ...
قلبم را گـــــــره زده ام به بند کفشـــــم…
تا هـــــــــوس ماندن نکند…
زیر پای خودم لــــــــه شود بهتر اســـــــــت
…
دســــــــــتهایم را محکمتر فشار بده عشـــق من…
اینجا خــــــــیلی ها سر جــــــــــدایی تو و من شـــــــرط بـــــــــــسته اند…
چــــــــــایت را تلــــــــخ ننـــــــــوش،
کافی ســـــــــــــــت صــــــــــــدایم کنی…
تا تمام قــــــــــندهای دلــــــــــم را برایت آب کـــــــــــــــنم…
من عاشـــــــــق نیستم!
فقط گاهی… حرف تو که میشود دلم…
مثل اینکه تـــــــــب کند گــــــــرم و ســـــــــرد میشود
توی سیــــــــنه ام چـــــــــنگ می زند آب میشود…
مثل آنکه شـــــــــــاهرگ احســـــــاسم را زده باشـــــــــی…
بنــــــــــد نمی آید
دوســــــــــــــت داشتــــــــــنت…
ϰ-†нêmê§ |